Awit ng Bayan
Sa lupang minamahal, kung saan tayo'y ipinanganak,
Doon nagsimula ang ating mga kwento, bawat hakbang.
Sa bawat patak ng ulan, sa bawat hiningang hangin,
Damang-dama ang pag-ibig, sa ating sariling bayan.
Ang mga bundok na matataas, ang dagat na malawak,
Mga ilog na umaagos, sa ating puso'y naglalakbay.
Ang bawat puno at halaman, mga hayop na naglalaro,
Lahat ay saksi sa ganda, ng ating mahal na lupain.
Sa bawat pagsubok at hamon, tayo'y nagkakaisa,
Ang pag-ibig sa bayan, ang ating sandata at panangga.
Sa pagkakaisa't pagtutulungan, tayo'y magwawagi,
Para sa kinabukasan, ng ating mahal na bansa.
Kaya't itaas ang ating mga kamay, at awitin ang ating pag-ibig,
Para sa bayan, para sa kinabukasan, para sa ating mga anak.
Dahil ang pagmamahal sa bayan, ay di nagtatapos,
Sa bawat puso't diwa, ito'y laging namamayani.