Buod:
Ang kwento ay nagsisimula sa paglalarawan ng mahirap na pamumuhay ni Kiko. Nakatira siya sa isang squatter area, at palaging nakikita niya ang kanyang ina na nagtatrabaho nang husto upang mabuhay. Isang araw, nakita ni Kiko ang isang lalaki na nagtitinda ng mga bangkang papel. Agad siyang naakit sa mga ito, at nagpasya siyang bumili ng isa.
Simula noon, nagsimulang gumawa ng sariling mga bangkang papel si Kiko. Ang kanyang mga bangka ay naging simbolo ng kanyang mga pangarap at pag-asa. Sa bawat bangka na kanyang ginagawa, iniisip niya ang mga magagandang bagay na maaaring mangyari sa kanyang buhay.
Ngunit hindi nagtagal, nalaman ni Kiko na ang kanyang mga bangkang papel ay hindi lamang para sa kanya. Nagsimula siyang magbigay ng mga ito sa iba pang mga bata sa kanyang lugar. Sa bawat bangka na kanyang ibinibigay, nakikita niya ang saya at pag-asa sa mga mata ng mga bata.
Sa huli, nagkaroon ng pagkakataon si Kiko na makaalis sa kanyang mahirap na buhay. Nakatanggap siya ng scholarship upang makapag-aral sa Maynila. Bagama't masaya siya sa pagkakataong ito, hindi niya makalimutan ang kanyang mga bangkang papel at ang mga bata na kanyang nakilala.
Sa wakas, nagpasya si Kiko na bumalik sa kanyang lugar at magturo sa mga bata kung paano gumawa ng mga bangkang papel. Sa pamamagitan ng pagbabahagi ng kanyang kaalaman at kakayahan, nais niyang maibahagi ang kanyang pag-asa at pangarap sa iba.
Ang "Bangkang Papel" ay isang kwento ng pag-asa, pagmamahal, at pagkakaisa. Ito ay nagpapakita na kahit na sa gitna ng kahirapan, mayroon pa ring mga bagay na maaaring magbigay ng saya at inspirasyon sa mga tao. Ang mga bangkang papel ni Kiko ay simbolo ng kanyang pagnanais na makawala sa kahirapan at magbigay ng pag-asa sa iba.